Rudolf Indruch

Urodził się 7 lutego 1892 r. we Lwowie. Syn Jana, listonosza, i Anny z d. Holubka. Ukończył wyższą szkołę realną w rodzinnym mieście (1911 lub 1912 r.), po czym podjął studia na Wydz. Architektury Politechniki Lwowskiej. W czasie I wojny światowej służył oddziałach saperskich armii austro-węgierskiej, uzyskując stopień por. Od 1 listopada 1918 r. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Walczył na odcinku I (Dom Techników). Po wyparciu oddziałów przeciwnika z miasta wcielony do I baonu 38 pp. Ranny podczas wojny 1918-1920 r. W 1922 r. przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako kpt. rez. sap. z 1 czerwca 1919 r. Powrócił na studia politechniczne. W 1921 r. wygrał konkurs na urządzenie Cmentarza Obrońców Lwowa. Prace nad budową nekropolii prowadził bezinteresownie aż do śmierci. Ukończył studia, uzyskując w 1922 r. dyplom inżyniera. Podjął pracę zawodową jako asystent w katedrze rysunków zdobniczych i dekoracji wnętrz przy Wydz. Architektury Politechniki Lwowskiej. Zmarł 24 stycznia 1927 r. we Lwowie i został pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa pole XXI. Pośmiertnie odznaczony Medalem Niepodległości. Żonaty (od 1922 r.) z Jadwigą Sikorską