Bojownikom niepodległości

Rudolf Lempart

(1895-po 1937)

Urodził się 28 marca 1895 r. w Białej (obecnie część Bielska-Białej). Syn Józefa i Katarzyny z Całusów.

W czasie I wojny światowej od 8 września 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w IV plut. 6 komp. 2 pp LP. Później w IV plut. 7 komp. 3 pp LP. Ranny 15 października w rejonie Rarańczy. Na początku lutego 1916 r. przebywał w szpitalu legionowym w Kamieńsku. Następnie w baonie uzupełniającym nr 2, skąd 3 maarca skierowano go do szkoły podoficerskiej w I baonie. W 1917 r. w Inspektoracie Werbunkowym w Grodzisku.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Superarbitrowany 16 stycznia 1918 r. i uznany za zdolnego do służby bez broni.

W niepodległej Polsce mieszkał w Krakowie. Pracował jako mechanik.

Zmarł po 1937 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 64/1937
Źródła

„Monitor Polski” nr 64/1937; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.