Bojownikom niepodległości

Rudolf Witold Udołowicz

1894–1916

Urodził się 16 kwietnia 1894 r. w Zagórzu pow. Sanok. Syn Stanisława i Marii.

Ukończył gimnazjum w Stryju, po czym studiował na Politechnice Lwowskiej.

Członek PDS, posiadał stopień podoficerski.

W czasie I wojny światowej od 23 sierpnia 1914 r. w Legionach. Służył w 2 pp LP i w jego szeregach 30 września wyruszył na front karpacki. Jako chor. piech. od 30 października dowodził plut. 13 komp. Wyróżnił się podczas nocnego ataku rosyjskiego na Rafajłową (23/24 stycznia 1915). 27 stycznia 1915 r. awansował na ppor. piech. Od 9 maja służył w 3 komp. baonu uzupełniającego kpt. Tadeusza Terleckiego i w jej składzie 10 maja przydzielony do 4 pp LP. W szeregach pułku 15 lipca wyruszył na front. 24 lipca awansowany na por. piech., dowodził 4 komp. Uczestniczył w walkach na Lubelszczyźnie i Wołyniu.

Poległ 3 sierpnia 1916 r. pod Rudką Miryńską.

Pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i trzykrotnie Krzyżem Walecznych.

Źródła

J. Cisek, K. Stepan, Lista strat Legionów Polskich 1914-1918, Kraków 2006; W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik biograficzny t. 5, Warszawa 2007; Lwów i Małopolska Wschodnia w Legionach Polskich 1914-1917, Lwów 1935; Czwarty Pułk Piechoty 1806-1966, Londyn [1965]; T. Malinowski, M. Szumański, 2 Pułk Piechoty Legionów Polskich t. I: Karpaty, Warszawa 1939; „Monitor Polski” nr 132/1931; K. Nowina-Konopka, Wspomnienia wojenne kapelana II Brygady Legionów Polskich, Kraków 1993; B. Waligóra, Organizacja 4 pułku Legionów Polskich, „Żołnierz Legionów i POW” nr 3-4/1939.