Urodził się 30 października 1899 r. w Kończycach (Bielszowicach?).
Mieszkał w Gierałtowicach, gdzie prowadził sklep.
Był organizatorem POW Górnego Śląska w Gierałtowicach.
Uczestnik trzech powstań śląskich (1919, 1920, 1921). W III powstaniu sprawował funkcję zastępcy dowódcy I baonu pułku zabrskiego wojsk powtańczych.
W niepodległej Polsce mieszkał w Gierałtowicach. Przez wiele lat pełnił obowiązki prezesa grupy Zw. Powstańców Śląskich. Latem 1939 r. organizował Ochotnicze Oddziały Powstańcze.
Podczas II wojny światowej w czasie kampanii 1939 r. jako dowódca 7 baonu walczył z oddziałami Freikorps Ebingghaus na odcinku od Knurowa do Przyszowic. Podczas odwrotu w pierwszych dniach września został przez Niemców ujęty i osadzony w więzieniu w Strzelcach. Następnie więziony w obozach koncentracyjnych w Buchenwaldzie, Sachsenhausen i w podobozie w Heinckelwerke. Uwolniony 22 kwietnia 1945 r., w maju powrócił do Gierałtowic.
Zmarł po sześciu miesiącach na skutek wycieńczenia.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
J. Klistała, Martyrologium mieszkańców Ziemi Rybnickiej, Wodzisławia Śl., Żor, Raciborza w latach 1939-1945 – słownik biograficzny, Bielsko-Biała 2006; „Monitor Polski” nr 260/1931; W. Z[ieliński], w: Encyklopedia powstań śląskich, Opole 1982.