Urodził się 16 sierpnia 1892 r. w Kochanówce pow. Zasław. Syn Konstantego i Tekli z Krajewskich.
W latach 1901–1902 uczęszczał do gimnazjum w Żytomierzu, później w Zakopanem, a od 1906 r. do I Wyższej Szkoły Realnej w Krakowie, w której w 1912 r. uzyskał maturę. Następnie do wojny studiował na politechnice w Göthen.
Należał do Związku Strzeleckiego.
Po wybuchu wojny wstąpił do Legionów Polskich. Od 31 sierpnia 1914 aż do 1 marca 1917 r. służył, jako kierownik oddziału technicznego, w Dep. Wojskowym Naczelnego Komitetu Narodowego. Z dniem 6 października 1916 r. otrzymał stopień tytularnego chor. Od 1 marca do 1 grudnia 1917 r. referent techniczny w Krajowym Inspektoracie Zaciągu. 24 marca 1917 r. mianowany chor. kanc.
Jednocześnie służył w POW. Ukończył kurs podoficerski (15 maja–6 lipca 1915) i szkołę oficerską (22 października–14 grudnia 1916). Następnie do 12 lipca 1917 r. był instruktorem w V okręgu. Zorganizował późniejszy obwód w Praszce. Od 3 września 1917 do 11 lutego 1918 r. komendant obwodu Widawa.
Równolegle, po kryzysie przysięgowym, służył w Polskiej Sile Zbrojnej. Był referentem technicznym w Komisji Wojskowej Tymczasowej Rady Stanu (1 grudnia 1917–15 stycznia 1918). 5 stycznia 1918 r. awansował na ppor. kanc. Aresztowany przez Niemców, od 11 lutego do 8 maja 1918 r. przebywał w więzieniu. Po uwolnieniu ukończył kurs wyszkolenia piechoty PSZ w Warszawie i był komendantem innego kursu. Jednocześnie od 18 maja do 10 września komendant V obwodu POW, a następnie dowódca poczty.
Po rozbrojeniu okupantów 22 listopada 1918 r. wstąpił do WP. Początkowy przebieg jego służby nie jest znany. Z dniem 1 grudnia 1919 r. awansował na por. piech. 20 stycznia 1920 r. z Wojskowego Instytutu Geograficznego został oddany do dyspozycji Oddz. II Naczelnego Dowództwa. Był wówczas topografem w komisji dla wytyczania granicy polsko–niemieckiej. Z dniem 1 kwietnia otrzymał stopień kpt. piech.
1 marca 1921 r. został referentem sekcji planów Oddz. III Naczelnego Dowództwa, a po likwidacji tej instytucji – w Oddz. IIIa Biura Ścisłej Rady Wojennej (15 maja 1921). Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919, 8 października 1923 r. został odkomenderowany na specjalistyczny kurs topograficzny do Paryża. Po powrocie 7 października 1925 r. przeniesiony w stan nieczynny, a z dniem 31 stycznia 1928 r. do rezerwy.
Po kampanii 1939 r. przedostał się do Wlk. Brytanii. Jako oficer korpusu geografów służył w dowództwie Polskich Sił Powietrznych.
Zmarł 28 kwietnia 1944 r. w Londynie i został pochowany na cmentarzu w Brockwood.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty z Zeydler–Zborowską.
CAW akta personalne 283; J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914–1917. Słownik biograficzny t. I, Warszawa 2005; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; „Monitor Polski” 1934, nr 6; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939–1946, Londyn 1952.