Bojownikom niepodległości

Sándor Balantki

(1887–po 1939)

Urodził się w 1887 r. w m. Nyírbakta.

W czasie I wojny światowej 15 stycznia 1915 r. wstąpił do Legionów Polskich. W stopniu szer. służył w taborach.

Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Bustyahaza i Szaldobos.

Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej i 14 maja skierowany na front włoski.

Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; zarządzenie prezydenta z 27 VI 1938.