Urodził się 5 stycznia 1895 r. w Kielcach. Syn Jana i Bronisławy.
W czasie I wojny światowej od 16 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Początkowo w baonie uzupełniającym 1 pp LP Franciszka Pększyca „Grudzińskiego” w Kielcach, w składzie którego podczas ewakuacji miasta we wrześniu odszedł na tyły i wszedł w skład 10 komp. 3 pp LP. Podczas kampanii karpackiej ranny 22 grudnia pod Cseries. Po rekonwalescencji 15 maja 1915 r. przydzielony do 6 komp. 4 pp LP. W jej składzie 15 lipca wyruszył na front. Walczył na Lubelszczyźnie i Wołyniu, awansował do stopnia kpr.
Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. internowany przez Niemców w Szczypiornie.
Zwolniony z obozu, wstąpił do Polskiej Siły Zbrojnej. Od maja 1918 r. był żołnierzem 2 pp.
W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnym mieście. Był zecerem.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Zmarł po 1931 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 251/1931.