Urodził się 5 maja 1898 r. w Hrubieszowie. Syn Szapsa i Estery z Frydleuderów.
Ukończył szkołę powszechną(1913), po czym pracował zawodowo jako kucharz.
24 listopada 1916 r. wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 2 komp. 2 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym w lipcu 1917r. internowany przez Niemców w Szczypiornie. 15 grudnia zwolniony z obozu.
Wstąpił wówczas do Polskiej Siły Zbrojnej. Przydzielony do 2 komp. kursu wyszkolenia nr 3. Z powodu choroby serca we wrześniu 1918 r. zwolniony ze służby. Od października instruktor POW w Hrubieszowie. Na początku listopada brał udział w rozbrajaniu okupantów, po czym automatycznie przeszedł do WP.
Uczestniczył w walkach z Ukraińcami po Dołhobyczowem. Ze względu na stan zdrowia na początku 1919 r. przeniesiony do rezerwy.
Podjął służbę w Policji Państwowej. Latem 1920 r. z grupą policjantów przydzielony do 4 pp leg. Walczył z bolszewikami. Po boju z Armią Konną w rejonie Hrubieszowa 1 września dostał się do niewoli. Przewieziony o Charkowa, zbiegł do kraju. W 1921 r. zwolniony z policji.
Pracował zawodowo jako zwrotniczy na kolei w Radomiu i w latach 30. w Hrubieszowie.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie pochodzenia żydowskiego w Legionach Polskich, Warszawa 2010; „Monitor Polski” nr 64/1937.