Urodził się 20 listopada 1882 r. w Kielcach. Syn Leopolda, rolnika.
Ukończył szkołę elementarną, następnie pracował jako ślusarz.
W roku 1905 wstąpił do Organizacji Bojowej Polskiej Partii Socjalistycznej w Sosnowcu. Uczestniczył w kilku akcjach bojowych między innymi na bank państwowy w Łodzi, na posterunek żandarmerii w Strzemieszycach i posterunek policji w Niwce. W sierpniu 1905 r. aresztowany w Sosnowcu. Przez rok przebywał w więzieniu w Piotrkowie, następnie przez pół roku w Łodzi. W roku 1907 skazany przez Warszawską Izbę Sądową na dożywotnie zesłanie na Syberię. Od roku 1908 przebywał we wsi Parabel w guberni tomskiej. W roku 1915 zbiegł z zesłania.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) zamieszkał w Kielcach. Należał do Stowarzyszenia b. Więźniów Politycznych.
Zmarł 12 maja 1932 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; L. Dubacki, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. I, Warszawa 1985; „Monitor Polski” nr 18/1931.