Bojownikom niepodległości

Stanisław Antoni Grolich

(1892-1947)

grolich stanisławUrodził się 2 lutego 1892 r. w Krakowie. Syn Stanisława i Julii z Tarczyńskich.

Ukończył gimnazjum w Wadowicach oraz Akademię Handlową w Wiedniu.

W 1914 r. zadebiutował jako aktor w Teatrze Ludowym w Krakowie.

W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. W 1917 r. przebywał na kursie wyszkolenia nr 6.

W niepodległej Polsce artysta dramatyczny („Grolicki”). Aktor charakterystyczny, w latach 1916-1917 występował w Teatrze Ludowym w Krakowie, w latach 1919-1920 w Teatrze im. Słowackiego, zas w sezonie 1920-1921 w Teatrze Powszechnym. Na sezon 1921-1922 przeniósł się do Teatrów Stołecznych w Warszawie, po czym pracował w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie (1922-1923), w Teatrze Narodowym w Toruniu (1923-1924), w Teatrze Nowym w Poznaniu (1924-1925) oraz w Teatrze Miejskim w Łodzi (1925-1927). Następnie występował w Teatrze Polskim w Warszawie (1927-1928), Teatrze im. Słowackiego w Krakowie (1928-1930), w Teatrze Polskim w Katowicach (1930-1931), w Teatrach Miejskich w Łodzi (1931-1932), w Teatrach Miejskich w Wilnie (1932-1933) i (od 1933 r.) na scenach teatrów Tow. Krzewienia Kultury Teatralnej w Warszawie (głównie w Teatrze Polskim i Teatrze Małym). Występował w licznych filmach (od 1933 r.).

Podczas II wojny światowej grał i reżyserował w Teatrze Komedia i w teatrzyku Na Antresoli. Pracował też jako kelner.

Po wojnie występował w Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi.

Zmarł 1 lutego 1947 r. w Łodzi.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 235/1933
Źródła

S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” nr 235/1933; Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, Warszawa 1973.