Bojownikom niepodległości

Stanisław Arbaszewski

(1897–po 1939)

Stanisław ArbaszewskiUrodził się 12 marca 1897 r. we Lwowie. Syn Ludwika i Heleny z Panteth–Stankiewiczów.

Pracował jako praktykant księgarski.

W czasie I wojny światowej 15 lub 30 lipca 1915 r. wstąpił do Legionów Polskich. W stopniu szer. był żołnierzem 10 komp. 6 pp LP. Ranny 26 października 1915 r. pod Kuklami na Wolyniu. Do 6 grudnia leczył się w szpitalu w Rzeszowie, po czym do 28 grudnia przebywał w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku. Następnie powrócił do pułku. Służył w 9 komp. Ranny 3 sierpnia 1916 r. pod Sitowiczami. W następstwie kryzysu przysięgowego 15 sierpnia 1917 r. zwolniony z Legionów.

Od 3 listopada 1918 r. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Początkowo uczestniczył w działaniach na pododcinku Wulka, a następnie Szkoła Kadecka. Po wyparciu przeciwnika z miasta 25 listopada wcielony do I baonu 1 pstrz lwowskich (potem: 38 pp). W czasie walk z Ukraińcami i bolszewikami był dwukrotnie ranny.

Po zakończeniu wojny podoficer zawodowy WP. W 1932 r. posiadał stopień sierż. Służył w Wojskowym Więzieniu Śledczym nr 10 w Przemyślu.

Należał do Związku Legionistów Polskich.

Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; IV Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; Lwów i Małopolska Wschodnia w Legionach Polskich 1914–1917, Lwów 1935; „Monitor Polski” 1932, nr 167; Obrona Lwowa 1–22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; V Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; Rok bojów na Polesiu 1915–1916, Warszawa 1917; VII Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.