Urodził się 12 sierpnia 1890 r. w Chęcinach. Syn Wincentego i Marianny z Jasickich. Z zawodu szewc.
Po wybuchu I wojny światowej od 11 sierpnia 1914 r. służył w oddziale strzelców Józefa Piłsudskiego, następnie od 16 sierpnia w Legionów Polskich w szeregach I Pułku Piechoty I Brygady. Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. został internowany przez Niemców w obozie w Szczypiornie.
W niepodległej Polsce (od 11 listopada 1918) z początkiem lipca 1919 r. rozpoczął służbę jako dozorca więzienny w Więzieniu Ciężkim na Świętym Krzyżu (uważane za najcięższe więzienie w Polsce międzywojennej dla szczególnie niebezpiecznych przestępców). Zmarł w 1927 r. Pochowany na cmentarzu w Kielcach.
Żonaty (od 1918) z Magdaleną Wilczyńską, miał czworo dzieci, w tym syna – Stanisława.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; „Monitor Polski” 1933, nr 171.