Urodził się 15 czerwca 1891 r. w Stanisławowie. Syn Juliana i Marii z Siwickich. Uczęszczał do Wyższej Szkoły Realnej w Stanisławowie, gdzie uzyskał maturę. Od roku 1912 studiował na Politechnice Lwowskiej.
Po wybuchu I wojny światowej od 6 sierpnia 1914 r. służył w oddziałach strzeleckich Józefa Piłsudskiego, od 16 sierpnia w Legionach Polskich. Przydzielony do 2 Pułku Piechoty LP, w jego szeregach 30 września wyruszył na front w Karpatach Wschodnich. Ukończył kurs karabinów maszynowych w Marmaros–Sziget (30 listopada – 25 grudnia 1914). Powrócił do pułku do 1 oddziału karabinów maszynowych. Uczestniczył w walkach na terenie Karpat, Bukowiny, Besarabii i Wołynia. 1 kwietnia 1916 r. awansowany na stopień chor. piech. Podczas walk pod Kościuchnówką 6 lipca 1916 r. dostał się do niewoli rosyjskiej. Przebywał w obozie w Szadrińsku w guberni permskiej. Zwolniony 22 stycznia 1918 r. przeszedł linię frontu, kwarantannę odbywał w szpitalu w Chełmie. Powrócił do macierzystego 2 Pułku Piechoty II Brygady LP Polskiego Korpusu Posiłkowego Po przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) został internowany przez Austriaków w obozie w Huszt. Zwolniony 18 maja 1918 r., został wcielony do austriackiego 15 Pułku Piechoty.
Od 1 listopada 1918 do 13 czerwca 1919 r. służył w Polskiej Organizacji Wojskowej w Stanisławowie. Po wyparciu Ukraińców z miasta wstąpił do Wojska Polskiego. Przyjęty jako ppor. piech. ze starszeństwem z 1 marca 1918 r., służył w baonie etapowym w Stanisławowie (13 czerwca – 27 października 1919), następnie w uzupełnieniach baonu etapowego we Lwowie (27 października – 28 listopada). Uczestnik wojny z Rosją bolszewicką 1919–1920; od 12 czerwca do 18 sierpnia 1920 r. w szeregach I baonu etapowego lwowskiego, następnie został przydzielony do II baonu etapowego łódzkiego. 25 sierpnia awansowany na stopień kpt. piech. ze starszeństwem z 1 kwietnia. 10 sierpnia 1921 r. przeniesiono go do baonu celnego nr 23, gdzie od 11 grudnia dowodził 4 komp. 30 lipca 1922 r. został zwolniony do rezerwy z tym, iż pozostawiono go w służbie czynnej. Od 6 kwietnia 1923 r. dowodził 5 komp.; 16 czerwca ostatecznie przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako kpt. rez. piech. ze starszeństwem z 1 czerwca 1919. Mieszkał w Żydaczowie we wschodniej Małopolsce, gdzie pracował w Wydziale Powiatowym.
Zmarł po 1933 r.
Żonaty z Anną Pągowską, córka – Helena (ur. 17 czerwca 1920).
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
CAW, akta personalne 1769/89/108; J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914–1917. Słownik biograficzny t. I, Warszawa 2005; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917; „Monitor Polski” 1931, nr 179; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; VII Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.