Bojownikom niepodległości

Stanisław Augustyn

(1899-1966)

Stanisław AugustynUrodził się 10 kwietnia 1899 r. we Lwowie. Syn Jana, kolejarza, i Agaty z Wadasów. Brat Michała Stefana (zob.). Szwagier Krystyny Tuligłowiec (zob.).

 

Od 5 listopada 1918 r. w stopniu szer. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Walczył na odcinku IV oraz należał do załogi pociągu pancernego PP3. Sprawował funkcję telegrafisty. Po listopadzie 1919 r. służył kolejno w 40, 51 i 50 pp. W lipcu 1921 r. w stopniu kpr. przeniesiony do rezerwy.

 

Pracował jako telegrafista i naczelnik PKP na stacji kolejowej we Lwowie, Dunajowie i Borkach Wielkich koło Tarnopola.

 

Podczas II wojny światowej aresztowany przez Sowietów.

w. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej (22 czerwca 1941) odzyskał wolność.

Po wojnie pracował w PKP. Był naczelnikiem stacji w Suchym Borze koło Opola, w Dobrodzieniu i Wymiarkach.

 

Zmarł 26 września 1966 r. w Dobrodzieniu i tam został pochowany.

 

Odznaczony Medalem Niepodległości.

 

Żonaty z Emilią Jurkiewicz, miał trzech synów.

Źródła

W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” 1933, nr 258; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; informacje od rodziny Augustynów.