Bojownikom niepodległości

Stanisław Barnaś

(1890–po 1933)

Urodził się 8 maja 1890 r. w Białej. Syn Stanisława i Teresy z Ganeanów.

Od 1913 r. w Zw. Strzeleckim.

Po wybuchu wojny 6 sierpnia 1914 r. wstąpił do oddziałów strzeleckich i Legionów Polskich. 9 września przydzielony do 7 komp. 2 pp LP. Uzyskał stopień kpr. W maju 1916 r. w komp. sztabowej Komendy Legionów. 19 listopada skierowany do służby werbunkowej. W 1917 r. w Inspektoracie Werbunkowym w Łukowie.

Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. w 2pp LP. Służył w komp. technicznej. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szaldobos.

Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył w 57 pp.

W niepodległej Polsce mieszkał w Dębicy. Pracował jako ślusarz i monter kolejowy.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Zmarł po 1933 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; „Monitor Polski” nr 212/1933.