Bojownikom niepodległości

Stanisław Barnaś

(1892–1934)

Stanisław BarnaśUrodził się 18 października 1892 r. we Lwowie. Syn Jana i Czesławy z Saczyńskich.

Członek Zw. Strzeleckiego ps. „Stach”.

W czasie I wojny światowej od 7 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich. Przeszedł całą kampanię wojenną 1 pp LP. Do 1915 r. w 2 i 4 komp. I baonu, a potem od 2 marca w orkiestrze pułku. Później w oddziale telefonicznym 1 pp LP. Awansował do stopnia plut.

Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918 r.) internowany przez Austriaków w Saldobosz.

Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej i wysłany na front włoski.

Od 1918 r. w WP. Służył w Warszawie, a latem 1920 r. w składzie III baonu 240 pp Armii Ochotniczej uczestniczył w walkach z bolszewikami w rejonie Lwowa. 27 sierpnia baon ten wcielono do 20 pp. Po zakończeniu wojny w stopniu sierż. przeniesiony do rezerwy.

W niepodległej Polsce mieszkał w Stanisławowie. Był urzędnikiem prywatnym we Francusko-Polskim Tow. Górniczym SA.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Zmarł w 1934 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; Lwów i Małopolska Wschodnia w Legionach Polskich 1914-1917, Lwów 1935; „Monitor Polski” nr 167/1932.