Urodził się 4 maja 1898 r. w Kąkolewie pow. Leszno. Syn Tomasza i Michaliny z Majorczyków.
W 1916 r. powołany do armii niemieckiej, służył w niej do 1918 r.
Od 9 stycznia 1919 r. brał udział w powstaniu wielkopolskim. Początkowo służył w komp. Talarczyka, następnie należał do załóg pociągów pancernych „Rzepicha”, „Danuta”, „Goplana”, „Generał Konarzewski”, „Generał Sosnkowski”. Brał udział w walkach z bolszewikami, awansując do stopnia st. szer. Po zakończeniu wojny 22 lipca 1921 r. został przeniesiony do rezerwy.
W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnej wsi. Od 1922 r. pracował jako dróżnik na kolei.
Zmarł 21 października 1979 r. w Puszczykowie.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty dwukrotnie: Franciszką Bartkowiak, a potem Anną Owsianną.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; „Monitor Polski” nr 63/1933; Powstańcy wielkopolscy 1919 r. z Kąkolewa, www.kakolewo.pl.