Bojownikom niepodległości

Stanisław Bednarz

(1896–po 1937)

Urodził się 8 lutego 1896 r. we Lwowie. Syn Jana i Zofii.

Pracował jako konduktor tramwajowy.

Od 1913 r. należał do Zw. Strzeleckiego.

W czasie I wojny światowej od 15 sierpnia 1914 r. w oddziałach strzeleckich i Legionach Polskich. Służył w 8 komp. 2 pp LP, uzyskując stopień st. szer.

Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. pozostał w pułku. Po przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918)  internowany w Szaldobos.

Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył w 20 pp.

W niepodległej Polsce w Policji Państwowej. W stopniu przodownika służył w Złoczowie. Awansowany do stopnia st. przodownika, w 1937 r. służył w wydz. śledczym w Czortkowie.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Zmarł po 1937 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 63/1933, 64/1937.