Bojownikom niepodległości

Stanisław Bereś

(1895–1938)

Urodził się 1 maja 1895 r. w Rzeszowie. Syn Walentego i Magdaleny z Jeżów.

Członek „Sokoła”.

W czasie I wojny światowej 28 sierpnia 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich. Do 4 grudnia był żołnierzem 16 komp. 2 pp LP, a potem 3 pp LP. Służył w okm, uzyskując stopień plut. Odbył całą kampanię wojenną pułku.

Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym.. Był żołnierzem komp. km pułku.W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Dolinie i Huszt. W czerwcu 1918 r. zwolniony.

Wcielony do armii austro-węgierskiej. W składzie 40 pp walczył na froncie rumuńskim.

Po 1918 r. w WP. W czerwcu 1919 r. awansowany na plut., służył w Komendzie Dworca Kolejowego Rzeszów. Po wojnie przeniesiony do rezerwy.

Mieszkał w Rzeszowie. Pracował jako ślusarz.

Zmarł 18 marca 1938 r. i został pochowany w Tarnowie.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 48/1932.