Urodził się 2 grudnia 1889 r. w Byble pow. Rohatyn. Syn Innocentego, ziemianina, i Mieczysławy z Falkowskich.
Uczył się w gimnazjum, a potem w Szkole Kadetów Kawalerii w Mährisch Weisskirchen (Hranicach) i w Terezjańskiej Akademii Wojskowej w Wiener Neustadt. Pod koniec nauki zrezygnował z zawodowej służby wojskowej.
Podjął studia na Politechnice Lwowskiej.
Jednocześnie pracował jako urzędnik w Tow. Kredytowym Ziemskim we Lwowie.
W 1915 r. zmobilizowany jako szer. do armii austro-węgierskiej. Walczył na froncie rumuńskim. Ukończył kurs karabinów maszynowych, po czym uczestniczył w działaniach na froncie włoskim. Awansował do stopnia chor.
Od 1 listopada 1918 r. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Walczył na odcinku II. Po wyparciu przeciwnika z miasta 25 listopada wcielony do I baonu 1 pstrz lwowskich (potem: 38 pp). Służył w 6 komp. km. Awansował na ppor. piech. Brał udział w walkach w rejonie Lwowa.
Ciężko ranny 14 maja 1919 r. w Przemiwółkach pod Kulikowem, został dobity przez Ukraińców. Pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa w katakumbach filar IV.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.
Rodziny nie założył.
Dla Ciebie Polsko!, „Panteon Polski” nr 38/1927; „Monitor Polski” nr 64/1937; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; W obronie Lwowa i wschodnich Kresów. Polegli od 1-go listopada 1918 do 30-go czerwca 1919 r., Lwów 1926; J. Wereszyca [D. Łomaczewska], Przewodnik po Cmentarzu Obrońców Lwowa, Warszawa 1989.