Bojownikom niepodległości

Stanisław Białowiejski

(1899–1967)

Urodził się 16 października 1899 r. Syn Feliksa i Marceliny z Wilczyńskich.

Uczył się w szkole realnej Witolda Wróblewskiego w Warszawie.

Tam należał do tajnego skautingu. Był zastępowym w drużynie skautowej im. S. Konarskiego.

W czasie I wojny światowej 9 sierpnia 1914 r. wraz z patrolem skautów z Warszawy dołączył w Miechowie do 1 komp. kadrowej strzelców ps. Jastrzębiec”. Później w Legionach Polskich - służył w konnym plut. sztabowym I Brygady ppor. Konastantego Dzieduszyckiego i 4 szw. 1puł LP, uzyskując stopień kpr. 4 kwietnia 1917 r. ukończył szkołę podoficerską pułku w Ostrołęce.

Po 1918 r. w WP. Początkowo pełnił służbę w 7 puł. Brał udział w walkach lat 1918-1920. Z dniem 1 października 1920 r. mianowany ppor. łączn.

Awansowany 1 października 1921 r. na por. łączn., w 1923 r. służył w Centralnych Zakładach Wojsk Łączności w Warszawie. Następnie (1924, 1928) w pułku radiotelegraficznym. Awansowany 1 stycznia 1931 r. na kpt. łączn., w 1932 r. służył w 3 pułku pancernym. Przeniesiony do lotnictwa, wiosną 1939 r. był oficerem technicznym zgrupowania bombowego 1 plotn.

Podczas II wojny światowej w polskim lotnictwie. Awansował na mjr.

Po zakończeniu wojny zamieszkał w Chicago.

Zmarł w grudniu 1967 r. i został pochowany w Tuscon.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; T. Kasprzycki, Kartki z dziennika oficera I Brygady, Warszawa 1934; J. Krupski, Dzieje patrolu skautów, „Naród i Wojsko” nr 15/1939; J.M. Majchrowski, Pierwsza Kompania Kadrowa. Portret oddziału, Kraków 2014; „Monitor Polski” nr 24/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; Spis ewidencyjny byłych żołnierzy 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich Beliny im. Józefa Piłsudskiego, „Beliniak”nr 12/1962.