Urodził się 19 kwietnia 1868 r. w Korniaktowie pow. Łańcut. Syn Marcina, urzędnika, i Marii z Decowskich.
Ukończył gimnazjum w Rzeszowie, po czym kontynuował naukę w seminarium duchownym w Przemyślu. Po dwu i pół roku zrezygnował ze studiów teologicznych. Studiował prawo na uniwersytetach we Lwowie i Czerniowcach, uzyskując doktorat. W czasie studiów pracował jako pomocnik kancelaryjny, następnie w Sądzie Okręgowym w Kołomyi i notariacie w Brzozowie.
W okresie od jesieni 1891 do jesieni 1892 r. odbywał obowiązkową służbę wojskową w armii austro-węgierskiej w charakterze jednorocznego ochotnika. Później otrzymał stopień ppor. rez.
Po ukończeniu studiów i zdaniu egzaminu był sędzią w Brzozowie, a potem w Sanoku, Wiśniowczyku, Podhajcach, Kulikowie i ponownie w Brzozowie. Tam przez wiele lat zajmował stanowisko naczelnika sądu powiatowego.
W latach 1907-1917 poseł do Rady Państwa w Wiedniu i jednocześnie w latach 1913-1914 do galicyjskiego Sejmu Krajowego.
Od 1908 r. członek PSL (w latach 1911-1913 członek Rady Naczelnej), a od 1914 r. PSL „Piast” (do 1921 r. członek Rady Naczelnej, w latach 1922-1923 członek zarządu powiatowego).
Prezes „Sokoła” oraz założyciel PDS w Brzozowie.
Podczas I wojny światowej w 1915 r. zmobilizowany do armii austro-węgiersiej, służył jako audytor w sądzie polowym 36 DP na froncie rosyjskim i włoskim (do 1917 r.?).
W 1918 r. sprawował funkcję zastępcy naczelnika wydz. sprawiedliwości Polskiej Komisji Likwidacyjnej w Krakowie.
Latem 1920 r. został komendantem ochotniczej Legii Obywatelskiej w Brzozowie. Zweryfikowany jako kpt. rez. art. ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r.
Członek Rady Gminnej i Rady Powiatowej w Brzozowie, prezes tamtejszej Rady Szkolnej Miejskiej i Okręgowego Tow. Zaliczkowego, członek zarządu koła Tow. Szkoły Ludowej, prezes kółek rolniczych. W latach 1922-1928 członek Tymczasowego Wydz. Samorządowego we Lwowie.
W latach 1922-1927 sprawował funkcję senatora, wybranego w województwie lwowskim. Był wiceprezesem klubu parlamentarnego PSL-Piast i prezesem grupy senatorów.
W 1926 r. przeszedł na emeryturę, po czym prowadził kancelarię adwokacką w Brzozowie.
Zmarł 3 sierpnia 1932 r. w Brzozowie.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty z Januarą Wandą Natowską, miał z nią synów Leszka (ur. 1903) i Stanisława (ur. 1907 r.) oraz córki Danutę (ur. 1905 r.) i Wandę (ur. 1909).
Był honorowym obywatelem Brzozowa.
Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994; Z. Lasocki, w: Polski Słownik Biograficzny t. II z 1936; „Monitor Polski” nr 218/1931; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny t. I, Warszawa 1998; Rocznik oficerski 1923, 1924; Słownik biograficzny działaczy ruchu ludowego, Warszawa 1989.