Bojownikom niepodległości

Stanisław Biały

(1898–po 1933)

Urodził się 5 maja 1898 r. w Częstochowie. Syn Józefa i Marii ze Stolarczyków.

Pracował jako ślusarz.

W czasie I wojny światowej 16 sierpnia 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich. Służył w oddziale sztabowym Komendy Legionów i w 2 szw. 2 puł LP, uzyskując stopień kpr.

Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. pozostał w pułku. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) i likwidacji pułku (19 lutego) internowany przez Austriaków w Synowódzku, skąd zbiegł w przebraniu kolejarza.

Po 1918 r. w WP. Od października 1919 r. w stopniu plut. był żołnierzem 2 pszwol. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy.

Pracował jako woźny w Izbie Skarbowej  Grudziądzu.

Zmarł po 1933 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 102/1933.