Bojownikom niepodległości

Stanisław Bibulski

(1884–przed 1938)

Urodził się 7 kwietnia 1884 r. w Krakowie. Syn Jana i Marii z Sowińskich.

Był artystą rzeźbiarzem.

W czasie I wojny światowej od 7 września 1914 r. w Legionach Polskich. Służył m.in. w 5 szw. 2 puł. Chory, w sierpniu 1915 r. przebywał w szpitalu twierdzy nr 9 w Krakowie, a następnie w szpitalu rezerwowym nr 1 w Wiedniu. Następnie służył w 6 pp LP, a od 30 czerwca 1916 r. w oddziale automobilowym Komendy Legionów. Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Uzyskał stopień sierż. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szeklence.

Po 1918 r. w WP. W czerwcu 1921 r. służył w zapasowej autokolumnie nr 1. Potem przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. sam. z 1 czerwca 1919 r.

Zmarł przed 1938 r.

Odznaczony Krzyżem Walecznych, pośmiertnie otrzymał Krzyż Niepodległości.

Żonaty z Janiną N.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 64/1938; Rocznik oficerski 1923, 1924.