Bojownikom niepodległości

Stanisław Bieda

(1897–1940)

Stanisław BiedaUrodził się 17 stycznia 1897 r. w Gręboszowie. Syn Jana i Anny z Kapków.

W czasie I wojny światowej w armii austro-węgierskiej.

Działacz niepodległościowy ps. „Oset”.

Po 1918 r. w Żandarmerii Krajowej Polskiej; uzyskał stopień plut. Po wojnie 1920 r. przeniesiony do rezerwy.

W policji od 16 czerwca 1922 r. na terenie województwa tarnopolskiego. Przez cały czas do września 1939 r. był funkcjonariuszem na posterunku w Kasperowcach pow. Zaleszczyki. Z dniem 1 czerwca 1936 r. awansował na st. posterunkowego.

Podczas kampanii 1939 r. po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.

Wywieziony na podstawie listy nr 02 z pierwszych dni kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.

Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.

Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.

Źródła

Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. I, Warszawa 2005; „Monitor Polski” nr 6/1934.