Bojownikom niepodległości

Stanisław Bielatowicz

(1897–1943)

Urodził się 6 lutego 1897 r. w Dębicy. Syn Michała i Rozalii z Szafranów.

W czasie I wojny światowej od grudnia 1914 r. w Legionach Polskich. W stopniu szer. służył w 7 komp. 2 pp LP. Ranny 11 czerwca 1915 r. pod Zadobrówką. Potem w 3 komp. tego pułku. Po wyleczeniu się z ran przydzielony do komp. uzupełniającej nr 2.

Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szaldobos.

Od 1918 r. w WP. Był żołnierzem 16 i 17 pp. W 1921 r. przeniesiony do rezerwy.

Mieszkał w Nagawczynie koło Dębicy. Pracował jako wyrobnik.

Zmarł 12 maja 1943 r. i został pochowany na Cmentarzu Komunalnym pry ul. Cmentarnej w Dębicy.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 167/1932.