Bojownikom niepodległości

Stanisław Bieske

(1885–po 1950)

Urodził się 1 listopada 1885 r. w Pawłówku, Kaliskie. Syn Rudolfa i Kamili z Niedomańskich.

Uczył się w Kaliszu, uczestnik strajku szkolnego (1905).

Członek Zw. Strzeleckiego w Szwajcarii.

W czasie I wojny światowej od 6 września 1914 r. w Legionach Polskich. W składzie 2 pp LP brał udział w kampanii karpackiej. Chory, w lutym 1915 r. odszedł do szpitala. Po rekonwalescencji w 9 komp. 3 pp LP. W końcu listopada chory, ponownie leczył się w szpitalu. 20 maja 1916 r. awansował na kpr. Przeniesiony do placówki werbunkowej w Kielcach oraz Kaliszu. Od marca do grudnia 1917 r. w Inspektoracie Werbunkowym w Kaliszu. Awansował do stopnia sierż. W okresie od 23 grudnia 1917 aż do 11 listopada 1918 r. leczył się w szpitalu.

Następnie w WP. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.

Ukończył studia, uzyskując dyplom inżyniera. Pracował w Państwowej Wytwórni Prochu w Pionkach.

Zmarł po 1950 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 63/1933; M. Przeniosło, Raporty i korespondencja oficerów werbunkowych Departamentu Wojskowego Naczelnego Komitetu Narodowego 1915-1916, Kielce 2007; A. Roth, Zapomniana rocznica 1905 roku, „Kalisia nowa” nr 10-11/2005.