Urodził się 3 maja 1898 r. w Częstochowie. Syn Franciszka i Marii.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich ps. „Stanisław Błaszczyk”. Służył w 1 part LP.
Po 1918 r. w WP. Ukończył szkołę podchorążych i z dniem 1 czerwca 1920 r. otrzymał stopień ppor. piech. Awansowany 1 czerwca 1921 r. na por. piech., co najmniej od 1923 do 1935 r. służył w 81 pp. Przeniesiony do służby administracyjnej, 19 marca 1938 r. awansował na kpt. adm. Wiosną 1939 r. był referentem mobilizacyjnym i opl w komendzie placu w Osowcu.
Podczas kampanii 1939 r. dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał m.in. w oflagu VI B w Dössel.
Zginął 27 września 1944 r. podczas omyłkowego zbombardowania obozu przez alianckie lotnictwo. Pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Dössel.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 177/1938; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.