Urodził się 23 kwietnia 1892 r. w Daniszynie pow. Ostrów Wielkopolski. Syn Piotra i Marianny.
Ukończył szkołę powszechną, po czym wyjechał do Nadrenii, gdzie podjął pracę zawodową w zakładach Kruppa.
15 października 1912 r. powołany do armii niemieckiej. Służył w 5 pułku gwardii pieszej. W jego składzie brał udział w I wojnie światowej. Był czterokrotnie ranny. 16 grudnia 1918 r. został zdemobilizowany.
Powrócił wówczas do rodzinnej wioski. Tam po wybuchu powstania wielkopolskiego uczestniczył w rozbrajaniu Niemców.
8 stycznia 1919 r. w stopniu sierż. wstąpił do WP. Służył w baonie pogranicznym 28 pp. Od 10 stycznia 1920 r. w Żandarmerii Polowej (4 dyon etapowy). Z dniem 1 lutego 1921 r. awansował na st. wachm.
Po zakończeniu wojny podoficer zawodowy WP. W latach 1929-1939 służył w plut. żandarmerii „Zamość”. Sprawował funkcję zastępcy dowódcy plut.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Dostał się do niewoli niemieckiej pod Suchowolą, skąd wkrótce zbiegł i powrócił do Zamościa. Podczas okupacji przez rok pracował jako magazynier we młynie w Wożuczynie, a potem do lata 1944 r. na podobnym stanowisku w Łaszczowie.
Brał udział w działalności konspiracyjnej m.in. w szeregach Batalionów Chłopskich (w Łaszczowie). Od 20 listopada 1944 r. w LWP. Już 15 stycznia 1945 r. został zwolniony z szeregów armii.
Osiadł w rodzinnej miejscowości. Utrzymywał się z renty.
Zmarł po 4 czerwca 1963 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi.
Był żonaty.
„Monitor Polski” nr 259/1932; Akta z zespołu Zarząd Okręgowy ZBoWiD, Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa.