Bojownikom niepodległości

Stanisław Borkiewicz

(1888–po 1939)

Urodził się 26 kwietnia 1888 r. w Radomsku. Syn Maksymiliana i Aleksandry z Osińskich.
Uczęszczał do szkoły średniej w Częstochowie.
Członek socjaldemokracji, od 1907 r. należał do OB PPS ps. „Skalik”. Więziony przez władze rosyjskie w latach 1908-1910, następnie zesłany w głąb Rosji.
W 1914 r. zorganizował w Kramatorskaja (Ukraina) konspiracyjny Komitet Niesienia Pomocy Uchodźcom Politycznym. W związku ze swoją działalnością został aresztowany, a następnie oddany pod dozór policyjny.
Po powrocie do kraju w 1919 r. założył Polską Wytwórnię Chemiczną w Warszawie, zajmującą się produkcją smarów i tłuszczów technicznych. W 1935 r. został prezesem Zrzeszenia Producentów Smarów i Tłuszczów Technicznych.
Zmarł po 1939 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i złotym Krzyżem Zasługi.
Żonaty (od 14 II 1916) z Marią Kostkowską.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 64/1938
Źródła

S. Łoza, Czy wiesz kto to jest? t. 2, Warszawa 1939; „Monitor Polski” nr 64/1938.