Urodził się 15 kwietnia 1895 r. w Mińsku Mazowieckim. Syn Władysława i Józefy z Sitkowskich.
Ukończył pięć oddziałów szkoły ludowej i trzy oddziały Szkoły Rzemieślniczej Markowskiego w Warszawie.
W czasie I wojny światowej 1 lipca 1915 r. wstąpił do Legionów Polskich. Przydzielony do 1 pp LP, służył 2 komp. III baonu do kryzysu przysięgowego.
W jego następstwie 17 lipca 1917 r. internowany przez Niemców w Szczypiornie, a potem w Łomży. 15 kwietnia 1918 r. zwolniony z obozu, powrócił do rodzinnego miasta i wstąpił do POW.
Od listopada 1918 r. w WP. W składzie 7 pp leg uczestniczył w działaniach przeciwko Czechom na Śląsku Cieszyńskim. Od wiosny 1919 r. w 2 komp. 1 pp leg. W jego składzie brał udział w walkach z bolszewikami, był dwukrotnie ranny. 15 listopada 1920 r. awansował do stopnia plut. W grudniu został zdemobilizowany.
Mieszkał w Warszawie. Był inwalidą wojennym, pracował jako stolarz. Od 4 marca 1929 r. stolarz, potem woźny, w PKO. Od 1935 r. mieszkał w Janowie koło Lwowa, gdzie pracował jako woźny skarbowy.
Członek Zw. Legionistów Polskich i Legii Inwalidzkiej.
Po kampanii 1939 r. pozostawał w Janowie, gdzie 21 marca 1940 r. został aresztowany przez NKWD. Więziony kolejno we Lwowie, Kijowie i Charkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 072/z z czerwca 1940 r., wkrótce potem został zamordowany na terenie Ukrainy, zapewne w Kijowie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty z Teklą Wasilewską, miał z nią córki Genowefę (ur. 1923), Zofię (ur. 1929), Jarosławę (ur. 1933) i Jadwigę (ur. 1935).
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich t. I, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; Polski Cmentarz Wojenny Kijów-Bykownia. Księga cmentarna t. I, Warszawa 2015; „Monitor Polski” nr 92/1932; Ukraiński ślad Katynia, Warszawa 1995.