Urodził się 11 stycznia 1892 r. w Warszawie. Syn Juliusza i Stefanii z Szymańskich.
Działacz niepodległościowy ps. „Szymański”.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako kpt. łączn. z 1 czerwca 1919 r., w 1923 r. był p.o. dowódcy VIII baonu telegraficznego. Awansowany 1 lipca 1923 r. na mjr. łączn., co najmniej od 1924 w Obozie Szkolnym Wojsk Łączności. Dowodził oddziałem szkolnym. Od 8 maja 1929 do 9 listopada 1931 p.o. komendanta Centrum Wyszkolenia Łączności. W 1932 r. dowódca 1 baonu telegraficznego. Awansowany 19 marca 1937 r. na ppłk. łączn., wiosną 1939 r. był dyrektorem wydz. wojskowego Państwowego Instytutu Telekomunikacyjnego.
Podczas II wojny światowej po kampanii 1939 r. przedostał się na zachód. Przydzielony do Stacji Zbornej Oficerów w Rothesay na wyspie Bute.
Zmarł 26 lutego 1942 r. i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Miejskim.
Odznaczony złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 24/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1946, Londyn 1952.