Bojownikom niepodległości

Stanisław Brunarski

(1893–po 1932)

Urodził się 31 października 1893 r. we Lwowie. Syn Jana.
Uczył się w Państwowej Szkole Przemysłowej we Lwowie.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 6 komp. 2 pp LP. Ranny w 1915 r. pod Rarańczą. 17 sierpnia 1915 r. przebywał w szpitalu rezerwowym w Debreczynie, zaś 5 września w szpitalu rezerwowym nr 1 w Wiedniu. W czerwcu 1917 r. przydzielony na kurs wyszkolenia nr 4 w Zambrowie.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szeklencze.
W niepodległej Polsce pracował jako rysownik techniczny i budowniczy.
Zmarł po 1932 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym (?) Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 48/1932
Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich t. I, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; Dwudzieste sprawozdanie c.k. Państwowej Szkoły Przemysłowej we Lwowie za rok szkolny 1911/1912, Lwów 1912; Dwudzieste drugie sprawozdanie c.k. Państwowej Szkoły Przemysłowej we Lwowie za rok szkolny 1913/1914, Lwów 1914; Dwudzieste pierwsze sprawozdanie c.k. Państwowej Szkoły Przemysłowej we Lwowie za rok szkolny 1912/1913, Lwów 1913; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 48/1932.