Bojownikom niepodległości

Stanisław Bukraba

(1896–1961)

Urodził się 24 lutego 1896 r.
Podczas I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 2 szw. 1 puł LP, uzyskując stopień kpr. We wrześniu 1915 r. leczył się w szpitalu legionowym w Lublinie. Następnie powrócił do szw. Ranny 7 lipca 1916 r. pod Trojanówką.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. kaw. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 15 sierpnia 1924 r. na rtm. kaw., służył w 3 pszwol (1923, 1924) oraz w CWKaw (1928). W 1930 r. był p.o. dowódcy szw. zapasowego 2 psk. W 1932 r. służył w 24 puł. Awansowany 1 stycznia 1933 r. na mjr. kaw., został zastępcą dowódcy 8 puł.
Na tym stanowisku uczestniczył w kampanii 1939 r. Podczas działań został kontuzjowany. Dalsze jego losy w tym okresie są bliżej nieznane.
Po wojnie mieszkał w Polsce. Awansował na ppłk. kaw.
Zmarł 25 listopada 1961 r.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, złotym Krzyżem Zasługi i rumuńskim orderem Gwiazdy Rumunii 5 kl.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 111/1931
Źródła

Lista strat Legionów Polskich cz. VII (Piotrków 1916); Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932, 1939; Monitor Polski nr 111/1931.