Urodził się 23 października 1897 r.
Po 1918 r. w WP. Ukończył szkołę podchorążych i otrzymał stopień ppor. art.
Zweryfikowany jako por. art. z 1 czerwca 1920, od 1919 do 1934 r. służył w 2 pal leg. Od 1934 r. w 7 dak. Awansowany 19 marca 1937 r. na kpt. art., od 1938 r. był oficerem mobilizacyjnym 7 dak. Od sierpnia dowodził nadwyżkami dyonu, z którymi 28 sierpnia dotarł do Mińska Mazowieckiego, wchodząc w skład Ośrodka Zapasowego Artylerii Konnej nr 1.
Podczas kampanii 1939 r. 6 września został dowódcą baterii A w dyonie mjr. S. Rojewskiego w tym ośrodku. Następnie z dyonem odszedł na Podlasie. Wszedł wskład SGO „Polesie”.Po bitwie pod Kockiem (6 października) dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w niej przez cały okres wojny m.in. w oflagu VII A w Murnau.
Uwolniony w 1945 r., wstąpił do PSZ. Był oficerem 7 pak. Po demobilizacji zamieszkał w Wlk. Brytanii.
Zmarł w 1949 r.
Odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty ze Stefanią N.
„Monitor Polski” nr 140/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.