Urodził się 22 lipca (marca?) 1865 r. w Paryżu. Syn Erazma Rudolfa, artysty malarza, i Lucyny z Sypniewskich.
Studia artystyczne rozpoczął w 1880 r. we Lwowie u Leonarda Marconiego. W latach 1883–1888 kontynuował naukę w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Był uczniem Władysława Łuszczkiewicza, Floriana Cynka, Leopolda Löfflera i Jana Matejki. W 1888 r. wyjechał na dalsze studia do Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Tam kształcił się u Aleksandra Wagnera. Podróżował do Włoch i Francji, następnie zamieszkał w Krakowie.
Artysta malarz, ilustrator, twórca plakatów. Malował przede wszystkim widoki starego Krakowa. W 1902 r. uzyskał pierwszą nagrodę za wykonanie afisza na otwarcie dorocznej wystawie w Tow. Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Za obraz Chrystus na krzyżu został nagrodzony srebrnym medalem w warszawskiej „Zachęcie” (1928).
W czasie I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 2 pp LP.
Zmarł 13 lutego 1947 r. w Krakowie.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Był żonaty.
E. Łepkowski, w: Polski Słownik Biograficzny t. VI z 1948; „Monitor Polski” nr 64/1937.