Urodził się 23 sierpnia 1899 r. Syn Jana, płk. armii austro-wegierskiej. Brat stryjeczny Augusta Emila (zob.) i Jana (zob.).
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 2 pp LP i 1 part LP.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. art. z 1 czerwca 1919 r., co najmniej od 1923 do 1928 r. służył w 21 pap. 1 stycznia 1928 r. awansowany na kpt. art., po czym do 1930 r. oficer ordynansowy gen. G. Orlicz-Dreszera. Od listopada 1930 do października 1932 r. uczył się w WSWoj. Po ukończeniu szkoły został referentem w dowództwie OK nr I w Warszawie. W 1933 r. przeniesiony do Sztabu Głównego. Z dniem 1 stycznia 1935 r. otrzymał stopień mjr. dypl. art. Od 1937 r. był dowódcą I dyonu 6 pal. W sierpniu 1939 r. został kwatermistrzem i szefem Oddz. IV GO „Bielsko”.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Następnie przedostał się na zachód i podjął służbę w PSZ. Był oficerem Sztabu NW w Londynie. Awansował na ppłk. dypl. art.
Po II wojnie światowej w Polskim Korpusie Przysposobienia i Rozmieszczenia. W 1946 r. pozbawiony obywatelstwa przez władze PRL (w 1971 r. uchwała ta została unieważniona).
Mieszkał w Wlk. Brytanii. Działacz organizacji kombatanckich. Awansował na stopień płk. dypl. art.
Zmarł w 1983 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, czterokrotnie Krzyżem Walecznych oraz złotym Krzyżem Zasługi.
Żonaty ze Stanisławą Cieńską, miał z nią córkę Annę zamężną Walter.
W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; „Monitor Polski” nr 111/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.