Bojownikom niepodległości

Stanisław Gabała

(1895-1972)

Urodził się 27 lipca 1895 r. w Zakrzewicach pow. Śrem. Syn Tomasza i Antoniny z Głuszaków.

Podczas I wojny światowej służył w armii niemieckiej.

Od 7 stycznia 1919 r. brał udział w powstaniu wielkopolskim (27 grudnia 1918 – 16 lutego 1919), służył w 3 kompanii dolskiej baonu śremskiego. Od 6 lutego brał udział w walkach m.in. pod Miejską Górką, gdzie został ranny w pierś. Leczył się w szpitalu w Miejskiej Górce i w Skoraczewie. Po rekonwalescencji od 10 maja służył w szeregach 11 Pułku Strzelców  Wielkopolskich (potem: 69 Pułk Piechoty). W jego składzie uczestniczył w wojnie z Rosją bolszewicką lat 1919–1920. 15 listopada 1921 r. bezterminowo urlopowany, następnie przeniesiony do rezerwy.

W niepodległej Polsce mieszkał we wsi Orzechowo pow. Września. Pracował na roli.

Należał do Związku Powstańców Wielkopolskich koło Orzechowo, od 2 lutego 1939 r. członek komisji rewizyjnej.

Zmarł 17 sierpnia 1972 r. w Orzechowie. Pochowany na Cmentarzu Parafialnym we wsi Miłosław.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 177/1938
Źródła

„Monitor Polski” nr 177/1938; „Orędownik Wrzesiński” nr 20/1939; Śremski Panteon Niepodległości, www. powstańcy-srem.pl