Bojownikom niepodległości

Stanisław Galiński

(1889–po 1939)

Urodził się 15 maja 1889 r. w Kielcach. Syn Jana i Heleny z Mieszczakowskich.

Po 1918 r. służył w 5 Dywizji Syberyjskiej. Dowodził 1 komp. 2 psp. Uczestniczył w walkach z bolszewikami. Prawdopodobnie dostał się do niewoli po kapitulacji dywizji na stacji Klukwiennaja (10 stycznia 1920).

Po wojnie powócił do kraju i został przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r. Powołany do służby czynnej i mianowany z dniem 1 lutego 1925 r. por. piech., co najmniej od 1928 do 1932 r. służył w 84 pp, a w 1935 r. w KOP na Polesiu. Wiosną 1939 r. jako oficer kontraktowy był komendantem powiatowym PW w Gorlicach. Od maja dowodził 2 komp. baonu Obrony Narodowej „Gorlice”.

Na tym stanowisku (w składzie Armii „Karpaty” wziął udział w kampanii 1939 r.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Źródła

„Monitor Polski” nr 171/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.