Urodził się 8 lutego 1892 r. w Warszawie. Syn Lucjana Władysława i Weroniki z Wnorowskich.
Uczestnik strajku szkolnego (1905 r.). Przeszedł do polskiej Szkoły Realnej im. S. Staszica w Warszawie, w której 20 czertwca 1910 r. uzyskał maturę. Od 1911 r. studiował biologię na Wydz. Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie i w 1914 r. otrzymał absolutorium.
Równolegle (1911-1912) prowadził badania nad ruchami i aparaturą ruchową wymoczków w zakładzie zoologii. Następnie był prywatnym asystentem prof. Napoleona Cybulskiego.
Członek Zw. Wali Czynnej i Zw. Strzeleckiego ps. „Garczyn”.
W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 1 part LP, uzyskując stopien kpr. Z powodu wady wzroku w końcu grudnia 1916 lub na początku 1917 r. zwolniony z Legionów.
Po powrocie do Warszawy objął stanowisko asystenta w zakładzie fizjologicznym Wydz. Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego.
W 1920 r. w WP. Służył jako sanitariusz, awansował do stopnia sierż.
Od 1920 r. wykładał fizjologię w Państwowym Instytucie WF (potem Centralnym Instytucie WF, do 1939 r.) oraz w Państwowym Instytucie Dentystycznym (potem Akademii Stomatologicznej – 1925-1939). Równolegle (1924-1926) pracował naukowo w zakładzie fizjologii Uniwersytetu Warszawskiego i 30 listopada 1928 r. uzyskał doktorat. Został wówczas st. asystentem, a w 1934 r. adiunktem i w 1937 r. adiunktem stabilizowanym.
W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie. Ponadto od 1935 r. prowadził wykłady na Wydz. Farmaceutycznym.
Podczas II wojny światowej asystent i wykładowca w Szkole Sanitarnej dr. Jana Zaorskiego oraz od 1942 r. wykładowca zoologii i parazytologii na Wydz. Farmacji tajnego Uniwersytetu Warszawskiego. Po powstaniu warszawskim 1944 r. przebywał w Wolbromiu, gdzie uczył w gimnazjum.
W 1946 r. powrócił do Warszawy i podjął pracę jako adiunkt w zakładzie patologii ogólnej i doświadczalnej Wydz. Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego.
Zmarł 6 kwietnia 1949 r. w Warszawie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym na Powazkach.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
Żonaty, miał syna Przemysława (4 VII 1928-5 VIII 1894), architekta.
Dzieje uczelni medycznych w Warszawie w latach 1944-60, Warszawa 1968; „Monitor Polski” nr 171/1933.