Bojownikom niepodległości

Stanisław Gąsienica–Brzega

(1899-1930)

gąsienica-brzega stanisławUrodził się 30 kwietnia 1899 r. w Zakopanem. Syn Walentego, przewodnika tatrzańskiego, i Agnieszki z Obrochtów.

Ukończył cztery klasy szkoły ludowej w Zakopanem, po czym pracował w gospodarstwie rodziców.

W czasie I wojny światowej od 6 lutego 1917 r. w Legionach Polskich. W stopniu szer. służył w komp. szkolnej 6 pp LP, a od 6 maja do 25 września 1917 r. w 1 komp.

W następstwie kryzysu przysięgowego wcielony do armii austro-węgierskiej i wysłany na front włoski, gdzie 3 listopada 1918 r. dostał się do niewoli.

Wstąpił do Armii Polskiej we Francji, z którą w 1919 r. powrócił do kraju. Brał udział w wojnie z bolszewikami m.in. w wyprawie kijowskiej.

Przeniesiony do rezerwy, od 1921 r. mieszkał w Zakopanem. Pracował we własnym gospodarstwie.

Członek Ochotniczej Straży Pożarnej w Zakopanem.

Zmarł 5 października 1930 r. w Zakopanem i został pochowany na tamtejszym Nowym Cmentarzu Parafialnym przy ul. Nowotarskiej kwat. 22.

Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Żonaty (od 1922 r.) z Anielą Pawlikowską, miał z nią synów Jana (ur. 1922), Stanisława (1926-1995), przewodnika i ratownika tatrzańskiego, Władysława (ur. 1930) i dwóch zmarłych w dzieciństwie oraz córkę Helenę.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 171/1933
Źródła

L. Dall, Kwatera Legionistów Polskich na Nowym Cmentarzu w Zakopanem, Zakopane 2018; „Monitor Polski” nr 171/1933.