Bojownikom niepodległości

Stanisław Geneja

(1885-1947)

Urodził się 10 maja 1885 r. w Radomyślu nad Sanem. Syn Jana i Eleonory ze Sztilgierów. Brat Ferdynanda (zob.).

W czasie I wojny światowej od 4 sierpnia 1914 r. w stopniu szer. w oddziale J. Piłsudskiego i w Legionach Polskich ps. „Dąb”. Służył w 3 komp. I baonu 1 pp LP. Ranny w czerwcu 1915 r., w lipcu i sierpniu przebywał w szpitalu twierdzy nr 9 w Krakowie, skąd 16 sierpnia odesłano go do Piszczan. Od 18 lutego 1916 r. ponownie na froncie. W końcu marca 1917 r. służył w 1 komp. 1 pp LP.

W niepodległej Polsce mieszkał w Wilnie. Pracował jako technik kolejarz. W 1934 r. był zarządcą warsztatów drogowych. Bybrany wówczas do komisji dyscyplinarnej przy Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Wilnie.

Zmarł 5 czerwca 1947 r. i został pochowany na cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 102/1933
Źródła

„Dziennik Urzędowy Ministerstwa Komunikacji” nr 20/1934; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 102/1933.