Urodził się 14 kwietnia 1894 r. w Piotrkowie. Syn Bronisława i Julii z Marcinkowskich. Brat Heleny (zob.), Marii (zob.) i Bolesława (zob.).
Ukończył sześć klas szkoły realnej w Skierniewicach.
Należał do tajnego skautingu (dowódca II plut. I Drużyny Skautowej) i PDS. W okresie od 15 lipca do 2 sierpnia 1914 r. przebywał na kursie w Nowym Sączu. Po jego przerwaniu przybył do Krakowa.
3 sierpnia przydzielony do IV plut. 1 komp. kadrowej, 6 sierpnia wyruszył w pole ps. „Sokół”. Służył w 1 komp. III baonu 1 pp LP aż do 1916 r. Od 17 listopada 1916 r. w POW. Brał udział w rozbrajaniu okupantów w listopadzie 1918 r.
Od 11 listopada 1918 r. w WP. Uczestniczył w wojnie z bolszewikami, po zakończeniu której został przeniesiony do rezerwy.
Zamieszkał w Kuźnicy pow. Sokółka, gdzie od 1932 r. pracował jako kierownik szkoły powszechnej.
Działacz Zw. Strzeleckiego, Zw. Legionistów Polskich i BBWR oraz ZNP.
Podczas II wojny światowej w 1940 r. aresztowany przez NKWD, był więziony w Brześciu nad Bugiem. Skazany 9 stycznia 1941 r., od 11 czerwca przebywał w obozie pracy w Workucie. Po podpisaniu umowy Sikorski-Majski (30 lipca 1941 r.) 7 października został zwolniony.
Wstąpił wówczas do Armii Polskiej w ZSSR. Wraz z nią przeszedł później na Bliski Wschód.
Po zakończeniu wojny i demobilizacji pozostał na emigracji. W 1971 r. powrócił na stałe do Polski.
Zmarł 8 kwietnia 1973 r. w Otwocku. Pochowany na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie kwat. 41D.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i złotym Krzyżem Zasługi.
Żonaty ze Stanisławą Kownacką, miał syna Henryka.
H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908-1914, Warszawa 1935; T. Kasprzycki, Kartki z dziennika oficera I Brygady, Warszawa 1934; J.M. Majchrowski, Pierwsza Kompania Kadrowa. Portret oddziału, Kraków 2014; „Monitor Polski” nr 63/1933.