Bojownikom niepodległości

Stanisław Gleń

(1898-po 1931)

Urodził się 13 marca 1898 r. w Krzeszowicach pow. Chrzanów. Syn Franciszka i Salomei.

W czasie I wojny światowej od 7 września 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 10 komp. 3 pp LP. Chory, w połowie lutego 1916 r. leczył się w szpitalu twierdzy nr 4 w Krakowie. Po rekonwalescencji w kadrze Komendy Grupy LP w Kozienicach. W składzie 2 komp. marszowej 27 maja 1916 r. wyruszył na front. Następnie w 5 komp. 3 pp LP. Podczas bitwy pod Kościuchnówką 5 lipca 1916 r. w okolicach Wołczecka dostał się do niewoli rosyjskiej. Przebywał w niej w Odessie i zakładzie kuracyjnym Liman. W styczniu 1918 r. zbiegł z niewoli i powrócił do kraju.

W lutym wcielony do armii austro-węgierskiej. W składzie 13 pp walczył na froncie włoskim, gdzie w lipcu zdezerterował.

Od września 1918 r. w Polskiej Sile Zbrojnej. Służył w 1 pp. Po rozbrojeniu okupantów w listopadzie 1918 r. automatycznie przeszedł do WP.

Od 20 listopada 1918 r. w 36 pp. Był m.in. dowódcą plut. 1 komp. km.

W niepodległej Polsce pełnił zawodową służbę wojskową. W 1931 r. posiadał stopień chor. Mieszkał w Warszawie i Jabłonnie.

Zmarł po 1931 r.

Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl. i Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 132/1931
Źródła

„Monitor Polski” nr 132/1931; VII Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.