Urodził się 6 sierpnia 1895 r. w Kijowcu pow. Biała Podlaska. Syn Władysława i Heleny z Serwińskich.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich.
W niepodległej Polsce od 1922 r. pracował jako urzędnik w MSZ. W latach 1926-1930 był sekretarzem i kierownikiem wydz. konsularnego poselstwa w Rio de Janeiro. Następnie (1930-1932) wicekonsul i konsul w konsulacie generalnym w Królewcu, a potem radca Konsulatu Generalnego RP w Gdańsku (1932-1935). Pracował jako radca w Dep. Politycznym MSZ, po czym w 1935 r. został I sekretarzem ambasady w Moskwie.
Podczas II wojny światowej w 1940 r. przez Lizbonę przedostał się do Wlk. Brytanii. W 1941 r. pracował w dziale ogólnym ministerstwa. Z ramienia tego resortu wchodził w skład Komisji ds. polsko-sowieckich przy Rządzie RP (od 1945 r.).
Po wojnie pozostał na emigracji. W latach 50. mieszkał w Monachium.
Zmarł w 1972 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
„Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości” nr 24/1927; „Monitor Polski” nr 27/1934; T. Oracki, Działacze Warmii i Mazur odznaczeni Krzyżem i Medalem Niepodległości (1932-1938), „Komunikaty Mazursko-Warmińskie” nr 2/2011; Zmiany osobowe w korpusie dyplomatycznym i konsularnym, „Dziennik Pomorski” nr 244/1932.