Urodził się 13 października 1893 r. w m. Aleksandrów pow. Słonim. Syn Ignacego i Michaliny z Jęczyków.
Ukończył pięć klas gimnazjum oraz kursy agronomiczne w Saratowie.
W czasie I wojny światowej we wrześniu 1914 r. powołany do armii rosyjskiej. Ukończył Szkołę Chorążych w Tyflisie (1915 r.), po czym brał udział w walkach na froncie.
W grudniu 1917 r. przeszedł do I Korpusu Polskiego w Rosji. Awansował do stopnia ppor. piech. Uczestniczył w walkach z bolszewikami i w czerwcu 1918 r. dostał się do niewoli. Przebywał w niej do zajęcia Mińska Litewskiego przez polskie oddziały.
15 września 1919 r. wstąpił do WP. W stopniu por. piech. dowodził 7 komp. 21 pp.
14 maja 1920 r. w czasie ofensywy bolszewickiej na czele dwóch plutonów kontratakował Pietrowce nad Dźwiną zajęte przez oddział bolszewicki w sile przeszło 200 ludzi i 8 kaemów, wspierany zza rzeki ogniem 6 dział. Po uporczywym 6-godzinnym boju, z niezwykłą odwagą i wytrwałością, w ataku na bagnety zdobył Pietrowce, biorąc 70 jeńców i 8 kaemów. W czasie ataku został ciężko ranny.
We wrześniu powrócił do pułku. Na czele komp. uczestniczył w dalszej części wojny.
Od 1921 r. dowódca I baonu. Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919 r. W 21 pp dowodził 3 komp., a potem był adiutantem pułku. Od 14 stycznia 1926 r. w KOP. 7 lutego przydzielony do 11 baonu KOP w Ostrogu, 22 marca został zatwierdzony jako kwatermistrz 24 baonu KOP w Sejnach. 29 wrzesnia 1927 r. przeniesiony do 29 baonu KOP „Suwałki”, był dowódcą komp., a od 2 lipca 1928 r. kwatermistrzem baonu. W grudniu 1927 r. czasowo przydzielony do dowództwa 6 Półbrygady KOP w Grodnie. Awansowany 1 stycznia 1928 r. na mjr. piech., od 20 marca 1931 r. dowodził baonem 33 pp. W listopadzie 1932 r. został komendantem obwodu PW przy 33 pp. Od 31 sierpnia 1935 r. komendant PKU/KRU w Dubnie.
Podczas kampanii 1939 r. po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.
Wywieziony na podstawie listy nr 022/3 z 9 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansowany na ppłk.
Żonaty ze Stanisławą Krajewską.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
K. Banaszek, W.K. Roman, Z. Sawicki, Kawalerowie orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich, Warszawa 2000; Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; „Monitor Polski” nr 167/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932,; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski1939, Kraków 2006.