Urodził się 31 października 1888 r. w Kaliszu. Syn Kazimierza i Zofii z Pochiemskich (?).
Ukończył Politechnikę Lwowską, uzyskując dyplom inżyniera.
Zweryfikowany jako kpt. sam. z 1 czewca 1919 r., służył w Dep. VI Wojsk Technicznych MSWojsk (1923). Następnie (1924) w 1 dyoie samochodwym. Od grudnia 1926 r. dowódca kolumny samochodowej GISZ. Mianowany 1 stycznia 1931 r. mjr. sam., w 1932 r. pozostawał w dyspozycji szefa Dep. Zaopatrzenia Inżynierii MSWojsk. W 1933 r. przeniesiony w stan spoczynku.
Był dyrektorem zakładów Arbon i wicedyrektorem firmy „Lilpop, Rau i Loewenstein”.
W 1939 r. zmobilizowany do WP. Służył w sztabie NW. Po agresji sowieckiej z 17 września opuścił kraj. Przedostał się na zachód i podął służbę w WP. Był szefem służby warsztatowo-naprawczej sztabu NW w Londynie. Awnsował do stopnia ppłk. br. panc.
Po zakończeniu wojny i demobilizacji zamieszkał w Wlk. Brytanii. Współzałożyciel i działacz Skarbu Narodowego, prezes Zw. Techników Polskich w Edynubrgu
Zmarł 16 listopada 1964 r. w Londynie i został pochowny na tamtjszm Cmentarzu Gunersbury kw. EB.
Odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty, miał córkę Wandę zamężną Draczyńską.
K. Grodziska, Polskie groby na cmentarzach Londynu, Kraków 1995; „Monitor Polski” nr 102/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.