Urodził się 25 lipca 1885 r. w Łazach koło Kampinosu. Syn Antoniego i Fryderyki z Mosdorfów. Brat Janiny Maciejewskiej (zob.).
Ukończył szkołę średnią. Uczestnik rewolucji 1905 r. W 1906 r. wyemigrował z terenu zaboru rosyjskiego.
W 1914 r. aresztowany przez władze austriackie, zbiegł do Legionów Polskich. Służył w 6 pp LP i 1 part LP. Brał udział w kampanii wołyńskiej. Uzyskał stopień podoficerski.
Od 1918 r. w POW. Po rozbrojeniu okupantów automatycznie przeszedł do WP.
Mianowany 1 lipca 1919 r. ppor. prow., służył w intendenturze DOGen Lublin. Brał udział w walkach z Ukraińcami i bolszewikami. W 1921 r. przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.
Organizator i długoletni kierownik osadnictwa wojskowego na Lubelszczyźnie. Organizator teatrów i chórów ludowych na Chełmszczyźnie.
Do 1935 r. pracował jako naczelnik wydz. spraw społecznych w magistracie w Lublinie. Był wówczas też członkiem zarządu Organizacji Młodzieży Pracującej w tym mieście oraz tamtejszym prezesem okręgu Zw. Strzeleckiego.
W 1935 r. przeniósł się do Warszawy, gdzie objął stanowisko kierownika sekcji służby opieki społecznej Zarządu Miejskiego m. st. Warszawy. W 1939 r. naczelnik działu spraw ogólnych w Dyrekcji Wodociągów i Kanalizacji.
Członek Zw. Legionistów Polskich. Był jego prezesem w Lublinie oraz członkiem zarządu okręgu w Warszawie.
Zmarł po 1939 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty (od 12 VII 1931) z Wandą Zdanowicz.
S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” nr 64/1937, 93/1938; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934