Bojownikom niepodległości

Stanisław Gonera

(1888-po 1944)

Urodził się 25 marca 1888 r. w Klonowej pow. Sieradz. Syn Szczepana i Marii z Kurpiów.

Służył w 5 Dywizji Syberyjskiej. Dowodził plut. 1 puł. dostał się do niewoli bolszewickiej zapewne po kapitulacji dywizji na stacji Klukwennaja (10 stycznia 1920). Zbiegł z niewoli i przez Łotwę 21 września 1920 r. powrócił do kraju.

Zweryfikowany jako por. kaw. z 1 czerwca 1919, co najmniej od 1923 r. służył w 4 psk. Od kwietnia 1934 r. był komendantem powiatowym PW i WF. 30 czerwca tego roku przeszedł w stan spoczynku.

Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach AK w obwodzie Radomsko. Jednocześnie pracował w spółdzielni rolniczo-handlowej w Kłomnicach.

Zmarł po 1944 r.

Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 109/1932
Źródła

J. Bartkiewicz, Wspomnienia z konspiracji (2), www.zeszytykombatanckie.pl/wspomnienia-z-konspiracji-2/ [dostęp 1 XI 2020]; „Dziennik Płocki” nr 86/1934; „Monitor Polski” nr 109/1932; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.