Bojownikom niepodległości

Stanisław Gontarski

(1894-po 1939)

Urodził się 13 października 1894 r. w Woli Rafałowskiej pow. Mińsk Mazowiecki. Syn Franciszka i Julii z Dudów.

Ukończył gimnazjum w Warszawie, studiował w Verviers w Belgii.

Członek Polskiej Drużyny Strzeleckiej w Verviers ps. „Leszcz”. W dniach 23-26 kwietnia 1914 r. uczestniczył w kursie podoficerskim i po zdaniu egzaminu został mianowany podoficerem.

W czasie I wojny światowej po zajęciu tej części Belgii przez Niemców z grupą strzelców i drużyniaków wyjechał do Wroclawia, by stamtąd przedostać się do Legionów. We Wroccławiu grupa została aresztowana, po staraniach uwolnieni wyjechali do Legionów Polskich.

Służył w 1 komp. IV baonu 5 pp LP. Latem 1915 r. był ranny lub chory. Do 25 sierpnia 1916 r. przebywał w szpitalu twierdzy nr 9 w Krakowie. Po rekonwalescencji w Centralnym Urzędzie Ewidencyjnym w Piotrkowie. W lutym 1917 r. w 5 pp LP. Od 26 lutego ponownie w Centralnym Urzędzie Ewidencyjnym. Służył w nim także po kryzysie przysięgowym w Polskim Korpusie Posiłkowym (od września 1917 r.).

Od 1918 r. w WP. 1 stycznia 1919 r. mianowany pchor. kanc., otrzymał przydział do Centralnego Urzędu Ewidencyjnego w Piotrkowie. 1 lipca 1919 r. mianowany urzędnikiem wojskowym XI klasy, pracował w Dep. Spraw Personalnych MSWojsk. 1 grudnia 1919 r. mianowany ppor. piech. Służył wówczas w Dep. IV MSWojsk. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy.

Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r., został zatrzymany w służbie czynnej. Służył w 5 pp leg. W 1924 r. odkomenderowany celem dokończenia studiów na Politechnice Warszawskiej. Po ich ukończeniu i uzyskaniu dyplomu inżyniera, został przemianowany na oficera służby stałej. 1 stycznia 1927 r. awansowany na kpt. art., w 1928 r. pełnił służbę w Dep. Uzbrojenia MSWojsk. W 1932 r. pozostawał w dyspozycji szefa Dep. Uzbrojenia MSWojsk. Służył wówczas w Wojskowej Wytwórni Rakiet w Skarżysku. 1 stycznia 1933 r. awansował na mjr. uzbr. Wiosną 1939 r. był kierownikiem Wytwórni Węgla Aktywnego w Skarżysku-Kamiennej.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i złotym Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 167/1932
Źródła

H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908-1914, Warszawa 1935; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 167/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.